Vroeg op staan hoort er bij als je van A naar B wilt reizen in Nicaragua, vooral als je met de chickenbus wilt. We weten niet hoe we het altijd doen maar we reizen best vaak op zondag. Niet altijd even gunstig. Misschien dat we daarom ook eerst minstens een uur in een stilstaande bus hebben gezeten. De reis van Granada naar Rivas – San Jorge – Ometepe en uiteindelijk Merida Ometepe Nicaragua duurde al met al iets langer dan verwacht. Anyway, we waren er!

Bijkomen op Ometepe Nicaragua in het dorpse Merida.

Ometepe is een  vulkaan eiland in Lake Nicaragua wat trouwens het één na grootste meer van Latijns Amerika is en je treft hier andere toeristen dan de toeristen die naar San Juan del Sur gaan. Je gaat naar Ometepe om 2 redenen: je beklimt Maderas of Concepcion (beiden zijn vulkanen) of je bent opzoek naar rust. Komt goed uit want wij kwamen voor beide. Op een of andere manier waren we de eerste dag zo gesloopt dat het lampje om 18:00 uit ging en pas weer aan ging om 08:00 de volgende dag. Blijkbaar waren we het nodig. We denken dat het ook wel eens te maken kon hebben met hoe moeilijk bereikbaar Hacienda Merida was. Er gaat namelijk maar 1 bus per dag naar dit dorp en dat was aan het einde van de dag. Wij deden het eerste stuk, tot Santa Cruz, met de taxi en dan daar te liften. Maar goed zoals eerder gezegd was het (paas)zondag en dus nog steeds Semana Santa dus de meeste locals deden lekker niks. Na 1,5 uur gewacht te hebben zijn we maar gaan lopen in 35 + graden. Ons geluk was dat er een verdwaalde toerist aankwam die ons wel een lift wilde geven in deze hitte. Hij moest zelf de andere kant op maar hij kon ons niet laten lopen. THANK YOU!!!

San Ramon waterfal Ometepe

Na een goede nachtrust en een lekkere chilldag was het weer tijd om actief te zijn. Dit keer de waterval in San Ramon. Een van de werknemers had al gezegd dat het in verband met het droge seizoen het geen spannende waterval was. Anyway, we waren wel fit om deze 5 uur durende hike te doen. De hike was prima te doen alleen de kers op de taart, de waterval, viel wat ons betreft tegen. Dat neemt niet weg dat het wel een mooie waterval was van ongeveer 120m en dat het een lekker koel plekje was maar met een ijsco in de hand en onze dikke tenen in een plasje zijn we net zo gelukkig.  Ach, het was een goede training voor de volgende dag.

Vulkaan Maderas Ometepe.

Het lag allereerst niet geheel in de planning om vulkaan Maderas (1349m) te beklimmen maar aangezien deze vulkaan zowat in onze achtertuin was van Hacienda Merida, moesten we er aar aan geloven. Iets anders dan het natuurgebiedje bij ons in Nederland…
De dag voordat we de vulkaan gingen beklimmen had een vriend, Arthur die we hadden ontmoet in Panama City, zich bij ons gevoegd. Ook hij had zijn zinnen, net als wij, op Vulkaan Maderas gezet.

Met wat handgebaren en gelach communiceerden we met onze gids en een ding was zeer duidelijk: “Mucha agua”. De volgende ochtend stonden we om 6:30 naast ons nessie voor het ontbijt van 7:00. De start van de hike was 7:30 en zou ongeveer 7 – 8 uur gaan duren. Pff, afzien. Nadat we onze tassen vol hadden gepropt met water ging was het zover. De volgende 1,5 uur werd er nog gelachen en gepraat (iets wat steeds minder werd) en vooral veel gezweet. Een ding is zeker deze man heeft ervaring, wat een tempo had deze man erop. Het pad was in het begin redelijk toegankelijk en makkelijk te belopen maar snel werd het steiler en zagen we het bos om ons heen veranderen. Boven op de top had je een mooi uitzicht over heel Ometepe, kon je de pacifische oceaan zien en zagen we verschillende vulkanen in Costa Rica. Over de heenreis hebben we iets meer dan 3 uur gedaan en over de afdaling iets langer. Naast een gigantische spierpijn de volgende twee dagen, een leuke herinneringen waren er gelukkig geen ongelukken gebeurd.
Wildlife: Howler Monkeys, Papagaaien, een of andere grote kalkoen en veel andere soorten vogels.

Badderen in Ojo de agua en een kleine Ometepe tour

Nadat opa en oma(stiekem wel een beetje stijf/vermoeid de volgende dag) weer een beetje waren bijgekomen van de klim en klautertocht besloten om onze laatste dag op Ometepe nog van waarde te laten zijn. Scooter huren en rond toeren. Als eerste naar Ojo de agua (oog van water) wat een natural spring is waar je in kunt zwemmen met alle goede toevoegingen van dien. Zo werd er namelijk gezegd dat we er jonger van werden, alle zweertjes en pijntjes zouden verdwijnen en we langer zouden leven. Nou, Annika is nog steeds 26 geworden en we hebben er geen rimpel minder om. Maaaaarrrrrr het was wel lekker verfrissend. Na Ojo de agua zijn we richting Moyogalpa gereden waar de boot aankomt naar Ometepe. Wat waren wij blij dat we niet hier verbleven #shithole.

De dag erna was het voor ons wel weer tijd om verder te reizen naar Leon. Leon is een stad in het noordwesten van Nicaragua met een hele rijke geschiedenis. Men zegt dat dit de warmste stad van Nica is met temperaturen rond de 40 graden.