Om van Playa Venao naar Lost and Found Hostel, jungle hostel op weg naar Bocas del Toro was prima te komen moesten we 5 lokale bussen pakken. Makkie! We waren ‘s ochtends vroeg begonnen want het is nooit zeker hoe laat de bus komt en of die überhaupt komt. Een Panamese gezegde is dan ook: “Panamanian Time”.

Mystical in de jungle

De bussen en de busstations waren duidelijk en prima verzorgd. De afgelegde route begon in Playa Venao naar Las Tablas, Las Tablas – Chitre, Chitre – Santiago, Santiago – David en van David naar Changuinola. Totale reisduur +/- 9 uur. Toen we uit de bus stapten om richting ons hostel te hiken, lees een hike van 30min uphill, is het eerste wat we deden de frisse bos/berglucht opsnuiven.

Lekker! Eenmaal bij de nederzetting aangekomen, was het uitzicht wat direct onze aandacht trok. WAUW! We hadden in David een supermarkt gevonden waar we voor deze avond eten hadden ingeslagen, tas aan de kant en prakkie maken. Het koken hebben we maar even onderbroken om van de volgende zonsondergang te genieten. Het is bijzonder om de wolken over de bergen te zien en daarbij spetters in je gezicht te krijgen. Wat is dit voor een mysterieuze plek. Wij zijn fan! Dit gebied is een cloud rain forest en is onderdeel van het nationale park La Amistad. Kortom, het regent hier omdat dit regelmatig in de wolken zit zo ook tijdens ons verblijf.

De volgende dag stond in het teken van een actieve wandeltocht door de bergen. In tegenstelling tot veel andere plekken zoals Boquete, is hiken hier gratis. Het hostel heeft zelfs de moeite genomen om een eigen Treasure hunt uit te zetten. Tijdens deze hunt is het de bedoeling om raadseltjes op te lossen om zo het verhaal van de originele bewoners van deze streek te lezen. Moe maar voldaan hebben we aan het einde van de avond onze prijs in ontvangst mogen nemen. Wij gaan namelijk niet voor zilver.

Bocas del Toro Caribbean rastafarian Island(s)

Vanaf Lost and Found is het nog 3 uur met het openbaar vervoer en nog een kleine 30 minuten met de boot om aan te komen bij het Bocas del Toro, hoofdeiland van de eilandengroep Bocas del Toro. Wij verbleven op Bocas del Toro bij Panama’s Paradise. Het eiland is best groot maar slechts een gedeelte is bewoond. Het is duidelijk te merken dat er op Bocas del Toro naast Panamese invloeden ook Jamaicaanse invloeden spelen. De meeste mensen fietsen op hun beachcruiser en iedereen hangt/chillt op straat. Misschien heeft het ook te maken met het feit dat de huizen hier niet echt veel voorstellen, dat terzijde. Zo’n beachcruiser is natuurlijk ontzettend stoer om daar misschien een halfuurtje op te fietsen maar na 4 uur zit een Gazelle toch vele malen beter. Niet alleen het zadel maar ook versnellingen helpen nogal. We hadden ons namelijk laten vertellen dat Playa Bluff een tof strand had en maar 45 minuten fietsen was. NOT! Goed, we hadden wel weer een groot gedeelte van het eiland gezien. De volgende dag waren we samen met onze roomies, Dominik en Maren, richting een tropisch eiland gegaan: Zapatillas.

Diezelfde dame die ons had verteld dat Playa Bluff op 45 minuten was had ons deze tour ook aangeraden. Ze had ons erg enthousiast gemaakt over deze super, amazing, alles overtreffende tour. Het was mooi maar was niet bijzonder en voor de $35.p.p. was het hem niet waard. We zijn natuurlijk ook wel erg verwend door alle prachtige tourtjes in de Filipijnen: Eiland tour El Nido – Palawan en eiland tour Coron – Palawan. Op de valreep hebben we ook nog dolfijntjes gespot.

Vervolgens zijn we niet echt meer ergens aan toe gekomen aangezien we (Geert-Jan vooral) ziek zijn geworden en we ‘s maandags naar Costa Rica, Puerto Viejo zijn vertrokken. We waren een beetje bang geworden van alle verhalen die we hadden gehoord bij deze border crossing maar voor ons was het geen centje pijn.

Buenvenida Costa Rica!