Het is nooit te laat om wat dan ook te leren. De eerste week van onze reis door centraal Amerika waren we in Panama om de stad te bekijken, lees hier onze post over Panama stad in Chasing Dreams en om de beginselen van de Spaanse taal te leren. Nu kunnen/konden wij ons in de meeste meest voorkomende situaties prima redden met Spanglish (Spaans + Engels) maar we wilden toch een beter begrip krijgen van deze prachtige taal. Lugar mejor? Xela of Quetzaltenango!

Nuestra escuela de español en Xela “Sol Latino”

Zo, dat is even een binnenkomer – “Onze Spaanse school in Xela Sol Latino”. Blijkt dat we toch wat hebben opgestoken bij Sol Latina in Xela. Vanuit Panajachel was het een vrij eenvoudige trip om naar Quetzaltenango, door de Mayas en overige Guatemalanen Xela genaamd, te gaan. De reden om het hier te doen was voornamelijk de prijs. Het kost een schijntje in vergelijking met de cursus van Habla Ya in Panama en is ook goedkoper dan de Spaanse scholen in Antigua. Dat het populair is om een Spaanse cursus te volgen in Xela, blijkt wel uit de overvloed aan Spaanse scholen. Wie moet je kiezen? Dat was inderdaad een goede vraag. In Antigua vertelde een local ons dat de Spaanse scholen in Xela onder de maat waren omdat je daar les kreeg van een Maya waarbij Spaans de tweede taal was. GJ kneep ‘m daardoor toch wel een beetje. Uiteraard had Annika goede research gedaan en  een website gevonden van een Spaanse school, Sol Latino, die ook een Nederlandse beschrijving van de school en de klassen. Uiteraard hebben we ook talloze reviews gelezen en daaruit bleken ze het ook goed te doen. Ze zitten ook overal hé die Nederlanders.
Na gemaild te hebben met de school, konden we op zondag bij ons gastgezin aanbellen en ‘s maandags starten met de cursus. Ons transport had de gang er goed in want we belden te vroeg aan bij ons gastgezin. Het was zondag. Kortom, kerkbezoek. Geen enkel probleem want Xela kent veel cafétjes en barretjes waar we hebben gewacht totdat het gezang in het dorp was afgezwakt.
De eerste kennismaking was een beetje stroef maar señora Anna Maria had al meer studenten in huis gehad. Dat was te merken aan hoe ze ons uitlegde waar we alles konden vinden en wat er precies van ons werd verwacht. Niet veel eigenlijk. Haar zoon Manuel ging naar school en werkte in de ochtend en was af toe aan het muziek maken.

Regen- en bergachtig Xela

Ons gastgezin was top! Señora Anna Maria zorgde ervoor dat we niks te kort kwamen. Met 3 maaltijden per dag, een vriendelijke hand bij het leren van de Spaanse taal en haar zoon die ons van alles over Guatemala vertelde. Het is april, kortom bijna regen seizoen en dat hebben we gemerkt. Elke dag tegen een uurtje of 3/4 kwam het dan ook met bakken uit de hemel vallen waardoor de straten overstroomden. Geen grap maar dit gebeurde elke keer. Mucha lluvia! Aan de andere kant konden we hier wel goed door gefocust blijven. Alhoewel, het was niet alleen de regen het was ook best koud á 10 – 13 graden na de regen én kneiterharde onweersbuien. Wat ga je dan de hele dag doen? Juist, of je kruipt op je kamer onder de dekens want een verwarming hebben ze niet of je maakt je huiswerk in een café en blijft vervolgens nog een beetje plakken tot het avondeten klaar staat. Wat een verschil met de voorgaande weken/maanden.
De lessen begonnen om 8 uur en waren om 12 uur afgelopen. Lang genoeg, het moet natuurlijk wel leuk blijven. ‘s Middags dus een beetje huiswerk maken en ‘s avonds een boekje lezen om vervolgens onder de dubbele (tripple) dekens in slaap te vallen. Wat voelt dat goed zeg!

Xela wordt omsingeld door vulkanen en een van deze vulkanen is de hoogste van centraal Amerika – volcan Tajumulco met 4,220 ook tot de opties behoort om beklommen te worden. Vanuit Xela kun je ook minder hoge vulkanen beklimmen die uitzicht hebben op een van de meest actieve vulkaan in centraal Amerika, nee niet Fuego maar Santiaguito Volcano die beklommen kan worden met een gids van Quetzaltrekkers in Xela. Wij hadden genoeg aan het uitzicht vanuit de straat op Santiaguito. Het blijft toch magisch om een vulkaan te aanschouwen helemaal als die ook nog eens actief is. Terwijl Annika zich aan het aankleden was voelde GJ het bed trillen waarop GJ aan Annika vroeg waarom ze de hele tijd met haar knie tegen het bed aanduwde. Na een kort reflectie momentje bleek dat wij getuige waren van een aardbeving met een kracht van 5.8 op de richter scale. Gelukkig hebben ze dit soort aardbevingen nog niet in Groningen.

Toen de laatste dag was aangekomen, zaten we er toch best lekker in en vonden we het jammer om weer verder te gaan en afscheid te nemen van de familie. Helaas hadden we de dag ervoor net dingen geboekt die we niet meer konden afzeggen. De volgende stop was Semuc Champey en het is nogal een tripje om daar te komen.  Toch zijn we nog niet klaar met Spaanse les. Te leuk. Misschien gaan we na Semuc Champey, een jungle in the middle of no where, verder met onze Spanglish bij Flores Guatemala.