In Xela was het niet bepaald warm, lees regenachtig en minstens 3 dekens in de nacht om je ook maar een beetje warm te houden, dus het was tijd voor warmte en water! Nee, geen strand maar jungle, grotten en avontuur in Semuc Champey.

Candles and tubes in Semuc Champey

Het busritje, 9 uur wel te verstaan vanuit Antigua, was op het einde toch wat lang. Zeker als je bedenkt dat het laatste stuk over bergweggetjes ging waar maar 1 auto op kon rijden (wij met een dikke bus van 25pers) en een afgrond waar je u tegen zegt. Geen airco wel Arko en dat was in sommige gevallen ook wel nodig om het rug zweet iets te verminderen. Eerlijk is eerlijk onze chauffeur had het vaker gedaan wat bleek uit het feit dat bij elke tegenligger hij de bus in de achteruit zette en deze knap achteruit manoeuvreerde.  Applaus! Kortom het moge duidelijk zijn deze weg was niet voor bange (schoonmoeders) mensen.

Vanaf de parkeerplaats in Lanquin, een klein plaatsje op 8km van Semuc Champey,  werden we door een kleinere auto opgehaald en bij ons hostel/hotel gebracht. De reden voor ons om in Lanquin te verblijven was dat hier een groter aanbod was van hostels en deze goedkoper waren dan bij de ingang van het park Semuc Champey. De rivier bij Oasis the Traveler was ijskoud maar wel lekker en deed precies waar we naar verlangden – afkoelen. Tijdens dit dipje kwamen we een Oostenrijks stel tegen, Sandra en Christiaan van www.reiseerfahrungen-blog.de, die de dag erna ook de ‘romantische’ grotten toer in Semuc Champey gingen doen. Let’s go together, ¿por que no?

Dus de volgende dag stonden we om kwart over 9 achter in een pick-up achtig busje die ons van Lanquin naar Semuc bracht. Vandaar nam een gids het over die het gedeelte met alle pools/zwembaden liet zien. Eerst deden we een hike naar een uitkijkpunt. Vanaf het uitkijkpunt zagen we hoe mooi het was en hoe de verschillende kleuren in elkaar overliepen. AWESOME! De pools van Semuc Champey worden gevoegd door natuurlijk water vanuit de bodem: a nature spring. Onder de pools loopt een ondergrondse rivier die als waterval eindigt. Na wat exploring in de pools, glijden, duiken, mini caving, springen en gek doen was het tijd voor de lunch. Welverdiend!

Caving in the dark in Semuc Champey

Na de lunch liepen we met de opgeblazen autobanden, voor het laatste onderdeel, richting de KanBa caves. Als je zoekt op Kanba Caves zie je wat ons stond te wachten. Gepaard met een kaars en schoenen gingen we naar binnen en al snel bleek dat dit water niet afkomstig was van een subtropisch zwembad. Na ongeveer een halfuur door de grotten te zijn gedwaald, springen, klimmen en zwemmen allemaal met een kaars in onze hand, zagen we letterlijk weer licht aan het eind van de tunnel. Thank god! Wat was dit een gave maar sketchy ervaring. We like!

Om de dag in Semuc Champey in stijl af te sluiten dreven we over de rivier met een lokaal biertje die door een andere lokale tuber wordt toegebracht.

Spanish again in Flores Guatemala

Blijkbaar waren we nog niet zat van alle hersenspinsels want wij gingen naar Flores om een extra week Spaans te doen! Jippie. Flores is een klein schiereiland in de staat Peten en ligt in het Meer van Petén Itzá, Dit is ook een ideale stek om Tikal Ruinas te ontdekken, een van de meest bekende van centraal Amerika. Flores is niet heel groot en spannend en het is met name een plek waar veel jeugd in het weekend naartoe gaat om te stappen. De Spaanse les was hier prima en het eten bij de El Mirador een absolute aanrader.

Rise and shine in Tikal

Wij zaten om half 5 ‘s ochtends in een toeristen bus richting de Maya ruinas van Tikal. Het park ging om 06:00 open dus wij waren er als eerste bij. Dit is wel een absolute aanrader! Het is dan nog niet super warm, best wel fris eigenlijk, weinig toeristen en je hebt de meeste kans om dieren te zien. Wij hadden ook geluk want Annika haar droom kwam zowaar uit. Een Tucan! Heel Costa Rica, ‘hét’ land van de Tucan, doorgereisd op zoek en waar zien we een Tucan? Juist in Guatemala. Maakt niet uit we kunnen dit in ieder geval afvinken! Na een week in deze oude Maya stad te hebben doorgebracht was het om onze grenzen te verleggen naar Belize. Het enige land in centraal Amerika waar ze Engels spreken. Lekker dan, net een hele week Spaans geoefend..